جوايز بريت: رده بهترين هنرمند مرد همه بيماري صنعت موسيقي را نشان مي دهد
جوايز بريت: رده بهترين هنرمند مرد همه بيماري صنعت موسيقي را نشان مي دهد
از 71 اقدام واجد شرايط براي جايزه جنسيتي خنثي، تنها 13 مورد زن يا غير باينري بودند. كمبود، ناتواني صنعت بريتانيا را در توسعه ديگران به جز مردان جوان آشكار مي كند
مهر كسي را كه به مراسم اهداي جوايز به عنوان داور پيشرفت اجتماعي نگاه مي كند، فريب مي دهد، اما در سال 2021، زماني كه جوايز بريتانيا دسته بندي هاي جنسيتي را حذف كرد ، به نظر مي رسيد كه اين صنعت استوار در مسير درستي حركت مي كند.
اين تصميم پس از آن گرفته شد كه سام اسميت ، كه در سال 2019 به‌عنوان غير باينري معرفي شد، به‌طور خودكار از بهترين دسته‌هاي مرد و زن بريتانيايي آن سال كنار گذاشته شد، عليرغم اينكه غول تجاري در غير اين صورت بود - و با سه برد و 9 نامزدي ديگر. ، هميشه بوده است - يك راه حل براي شناسايي بريتانيايي هاي مبتني بر آمار. اسميت در زمان نامزدي در سال 2021 گفت: "من مشتاقانه منتظر زماني هستم كه نمايش هاي جوايز بتواند بازتابي از جامعه اي باشد كه در آن زندگي مي كنيم. بياييد از همه فارغ از جنسيت، نژاد، سن، توانايي، جنسيت و طبقه تجليل كنيم."
نه ماه بعد، بريتانيايي‌ها پذيرفتند كه اسميت درست مي‌گويد و آن دسته‌ها را با يك جايزه عمومي بهترين هنرمند، به‌علاوه جوايز جديد ژانر، جايگزين كردند. در سال اول، آدل برنده آن شد كه ليتل سيمز، اد شيران، ديو و سم فندر را شكست داد. اما اكنون، در سال دوم، هر پنج نامزد مرد هستند : سنترال سي، استورمزي، فرد دوباره، جورج ازرا و هري استايلز.
بريتانيايي‌ها – كه توسط صنعت فونوگرافي بريتانيا اداره مي‌شود، نهاد تجاري صنعت موسيقي بريتانيا، و بازتابي از عملكرد تجاري – ناگزير بودن اين وضعيت را برجسته كردند. در پاسخ به واكنش‌ها، سخنگويي اذعان كرد كه فقدان زنان و اكت‌هاي غير باينري در اين رده «نااميدكننده» است، اما افزود: «ما همچنين بايد بپذيريم كه در سال 2022 تعداد كمتري از هنرمندان زن برجسته در چرخه‌اي با اكران‌هاي بزرگ بود. همانطور كه در سال 2021 اتفاق افتاد.
كمتر، شايد، اما به هيچ وجه هيچ كدام. براي واجد شرايط بودن براي جايزه، هنرمند بايد حداقل يك آلبوم 40 برتر يا دو تك آهنگ برتر را در طول دوره واجد شرايط بودن (10 دسامبر 2021 تا 9 دسامبر 2022) به دست آورده باشد، به اين معني كه Beth Orton ، Charli XCX ، Emeli Sandé ، Florence + ماشين‌ها ، Kae Tempest ، KT Tunstall و Mabel همگي واجد شرايط هستند و از سطح بالايي برخوردار هستند. سپس بازيگران جديدتر هستند: Beabadoobee گيتاريست، Becky Hill ستاره رقص، Ella Henderson ستاره پاپ توانمند، Nina Nesbitt ترانه سرا، Rina Sawayama ستاره آلت پاپ و Shygirl تهيه كننده حسي .
شخصاً Shygirl را با Fred Again عمومي دردناك، فلورانس در حال بلوغ جالب را با جورج ازرا (كه به آنجا مي‌رسد، اما هنوز هم پا به پاپ بچه‌ها دارد) و ستاره پاپ مرزي Charli XCX را با لباس‌هاي مجلل هري استايلز عوض مي‌كنم. -بالا AOR. اما صرف نظر از اينكه ترجيح مي‌دهيد چه كسي نامزد شود، اين واقعيت كه هنرمندان زن و غير باينري تنها 13 اثر از 71 اثر واجد شرايط را تشكيل مي‌دهند، نشان‌دهنده مشكلي بزرگ‌تر از مراسم اهداي جوايز است.
BPI در بيانيه خود گفت: "از قبل در حال انجام يك مطالعه بزرگ براي شناسايي موانعي است كه ممكن است مانع از موفقيت بيشتر زنان در موسيقي شود، به طوري كه راه حل هايي وجود داشته باشد كه منجر به تغيير معني دار شود." با توجه به اينكه BPI و صنعت موسيقي بريتانيا اساساً يكي هستند، شما فكر مي‌كنيد كه ممكن است از قبل از اين موانع آگاه باشد، كه آشكارا واضح است. فهرست زنان واجد شرايط نشان دهنده انشعاب فاحش است. ستاره‌هاي پاپ هستند كه بيش از يك دهه پيش ظهور كردند، قبل از پخش استريم، و اين شانس را داشتند كه حرفه‌اي مناسب و پايگاه‌هاي طرفداران حمايتي ايجاد كنند كه امكان رشد هنري و حتي گام‌هاي نادرست را فراهم كند: آلبوم فلورانس در سال ۲۰۲۲، تب رقص، به فعاليت هنري او ادامه مي‌دهد. High As Hope 2018; كراش چارلي XCX يك دهه و نيم او را به صورت پاپ به يك احشايي متابوليزه مي كند.
در همان سمت هنرمندان مستقل Beabadoobee، Nesbitt، Shygirl، Sawayama و Tempest قرار دارند كه توسط برچسب‌هايشان براي تحقق بخشيدن به ديدگاه‌هاي مربوطه خود مورد اعتماد هستند. قابل توجه است اورتون، همچنين در يك مستقل (و يك بريتانيايي مستحكم، با سه نامزدي و يك برنده) كه توانست شش سال بين Kidsticks 2016 و Weather Alive سال گذشته طول بكشد . همه آنها زمان در كنار خود دارند.
سپس دختران پاپ جديدتر هستند: ميبل ، هيل و هندرسون، همه از اواسط دهه 2010 فعال هستند، همه با ليبل هاي بزرگ قرارداد امضا كرده اند، همه با موفقيت چشمگير در جدول تك آهنگ ها و تعداد زيادي نامزد قبلي بريتانيايي بين آنها (و برنده هاي هيل و ميبل). ). با اين حال، هر يك از آنها مجبور بودند چندين سال صبر كنند تا آلبوم كامل يا هر ركورد بعدي خود را منتشر كنند، كه به نوبه خود هر گونه ارتقاي وضعيت ناشي از آن نامزدها را از بين مي برد و كار حرفه اي آنها را كند مي كند. اين نشان مي‌دهد كه امروزه چگونه بزرگ‌ها هنرمندان جديد زن و مرد را به‌طور متفاوتي توسعه مي‌دهند – تام گرنان (كه با هندرسون همكاري كرده است) همچنين بزرگترين موفقيت‌هاي خود را به عنوان خواننده مهمان داشته است، اما او در آستانه انتشار سومين آلبوم خود در پنج سال آينده است. در همين حال، به نظر مي‌رسد كه مديران ليبل ريسك‌گريز، جاه‌طلبي كمي براي اتهامات زنانه‌شان پس از پخش جرياني فراتر از بازديدهاي ارزان جمعه شب دارند.
از تبليغات قبلي خبرنامه رد شويددر Sleeve Notes ثبت نام كنيد
اخبار موسيقي، نقدهاي جسورانه و موارد اضافي غيرمنتظره را دريافت كنيد. هر ژانر، هر دوره، هر هفته
","newsletterId":"sleeve-notes","successDescription":"We'll send you Sleeve Notes every week"}" clientonly="" data-gu-ready="true" style="box-sizing: border-box;">پس از ارتقاء خبرنامه
ممكن است استدلال كنيد كه نوع كرايه‌هاي باشگاهي آنها به فرمت آلبوم نمي‌خورد، مخصوصاً در عصر پخش تك‌آهنگ، اما يكي، آلبوم 2022 Mabel درباره Last Night بسيار خوب است، و دو، فقط بايد به دنبال آن باشيد. راي براي تضعيف آن پيشنهاد. در ژوئن 2021، او توييت كرد كه برچسب او، Polydor، عليرغم اين واقعيت كه او در طول پنج سال 10 آهنگ برتر 40 را به دست آورده بود، اولين آلبوم خود را متوقف كرده بود، چه به عنوان هنرمند اصلي و چه به عنوان هنرمند مهمان بسيار در خط رقص bangers. يك ماه بعد، هر دو طرف به طور دوستانه از هم جدا شدند و ري به عنوان يك هنرمند مستقل ادامه داد. كارهاي بعدي او عالي بود - با توليد تند و مضامين تيره، به ويژه در مورد دوران حضورش در سيستم ليبل اصلي - و هفته قبل، او اولين تك آهنگ شماره 1 خود را با Escapism با 070 Shake به ثمر رساند. شكوفايي بي چون و چراي او محدوديت هاي ديد ليبل هاي بزرگ را براي نوازندگان زن جوانشان آشكار مي كند. اولين آلبوم او، My 21st Century Blues، مشتاقانه براي ماه آينده پيش بيني مي شود، و شما تعجب نخواهيد كرد كه او را در نامزدهاي بريتانيايي سال آينده ببينيد.
اين دليلي براي بازگرداندن دسته بندي هاي جنسيتي نيست – گروه بين المللي بهترين هنرمند سال بيانسه، برنا بوي، كندريك لامار، ليزو و تيلور سوئيفت است، كه بحث كردن با آن سخت است – اما يك استدلال مخالف نزديك بيني موسيقي بريتانيايي است. صنعت و همچنين بريتانيايي‌ها به‌عنوان آينه‌اي تاب‌خورده آن، منعكس‌كننده موفقيت تجاري است و در عين حال عرصه‌اي را كه هنرمندان در آن رقابت مي‌كنند، متمايل مي‌كند. اخبار مد و پوشاك
نامزدهاي امسال باعث ناراحتي بيشتر در رده پاپ/R&B شد كه سال گذشته معرفي شد. برخي از طرفداران و نوازندگان مانند Mahalia از تركيب دو نوع هنري مجزا جلوگيري كردند، اگرچه حداقل هنرمندان نامزد شامل يك نوازنده R&B در Joy Crookes بودند. امسال اصلاً هيچ‌كدام از آنها وجود ندارد، اگرچه شما فرض مي‌كنيد كه BPI فكر مي‌كرد گربه برنز، يك نوازنده جوان سياه‌پوست، آن كادر را علامت مي‌زند، عليرغم اينكه او ترانه‌سراي ماليخوليايي است كه آشكارا تحت تأثير افرادي مانند تريسي چپمن، ليلي آلن و جيمي هندريكس قرار گرفته است. همانطور كه تهيه كننده MNEK در توييتر نوشت: "اين كار را خراب مي كند زيرا [جمعيت عمومي] فكر مي كنند كه گربه سياه است، او R&B است."
عليرغم تلاش ظاهري آن براي شكستن مرزهاي بين هنرمندان، بريتانيايي ها ظاهراً به همان اندازه كه هميشه متعهد به كبوترخانه هستند، باقي مي مانند. با توجه به اينكه چگونه نوازندگان و طرفداران امروزي تقسيم‌بندي‌هاي ژانر و موانع هويتي را ناديده مي‌گيرند، آنها را در مسيري مطمئن و سزاوار بي‌ربط قرار مي‌دهد.
اين مقاله در 16 ژانويه 2023 اصلاح شد. سيزده اثر زن يا غير باينري واجد شرايط دريافت جايزه بهترين هنرمند بودند، نه 12 اثر كه در نسخه قبلي گفته شده بود.
برچسب: ،
ادامه مطلب
