تيويكتوريا آملينا، نويسنده اوكرايني، ميراث ادبي عظيمي را كه اگر زمان بيشتري به او داده مي شد، بر جاي نگذاشت. هنگامي كه يك موشك روسي در 27 ژوئن در كراماتورسك منفجر شد، شاعر و رمان نويس تنها 37 سال داشت. راكت صدماتي را به همراه داشت كه او بهبود نمي يافت.

با اين حال، آملينا در زندگي كوتاه خود هنوز موفق شد به دستاوردهاي بزرگي دست يابد. او در سن 14 سالگي به همراه خانواده اش به كانادا مهاجرت كرد، اما تصميم گرفت به زودي به اوكراين ، به شهر زادگاهش، لويو، بازگردد. او از موسسه پلي تكنيك Lviv فارغ التحصيل شد و يك برنامه نويس كامپيوتر شد. به نظر مي رسيد كه او آينده درخشاني در اين زمينه دارد، اما در سال 2015 تصميم گرفت آن را با زندگي يك نويسنده تمام وقت عوض كند. ويكتوريا كه يك فرد بسيار فعال و با نشاط بود، در زندگي عمومي و مبارزه براي حقوق بشر - به ويژه حقوق زندانيان سياسي - شركت كرد.

او كه تنها به نشستن در دفترش و نوشتن رمان‌ها و كتاب‌هاي كودكان اكتفا نمي‌كرد، به سراسر اروپا سفر كرد و تظاهراتي را براي آزادي كارگردان و نويسنده اوكرايني، اولگ سنتسف، كه در يك زندان روسيه بود، سازماندهي كرد.

در سال 2021، او جشنواره‌اي ادبي را در شهر كوچك نيويورك در دونباس تأسيس كرد كه در درجه اول هدف آن خوانندگان جوان بود. چند هفته پيش يك موشك روسي سينماي قديمي شهر را كه محل برگزاري جشنواره بود، نابود كرد. اگرچه ويكتوريا از اين موضوع بسيار ناراحت بود، اما به صراحت اعلام كرد كه جشنواره نيويورك پس از جنگ دوباره احيا خواهد شد.

ويكتوريا از فوريه سال گذشته جنايات جنگي ارتش روسيه را مستند مي كند. شايد او با مرگ همكارش - نويسنده اوكرايني كودكان ولوديمير واكولنكو - كه در مارس سال گذشته توسط ارتش روسيه به قتل رسيد، انگيزه انجام اين كار را داشت.

واكولنكو به همراه پسرش ترجيح داد در روستاي خود، كاپيتوليوكا، زماني كه اين روستا اشغال شده بود، بماند. به نظر مي‌رسيد كه او پيش‌بيني مرگش را داشت - يك روز قبل از ربوده شدن براي دومين بار توسط سربازان روسي، او دفتر خاطرات خود را در باغ والدينش، زير درخت گيلاس كهنسال دفن كرد. هنگامي كه منطقه خاركف آزاد شد، آملينا بلافاصله به روستا رفت. والدين واكولنكو مكاني را كه او دفتر خاطرات را در آن دفن كرده بود به او نشان دادند. او آن را كند و بعد وحشت كرد و با دوستانش در موزه ادبي خاركف تماس گرفت و پرسيد: «با آن چه كنم؟ كاغذ خيس شده است!».

در جشنواره كتاب كيف، تنها چند روز قبل از مرگش، آملينا در ارائه انتشار پس از مرگ اثر واكولنكو شركت كرد كه شامل آخرين متن او، دفتر خاطرات نوشته شده در دوران اشغال روسيه بود. آملينا در 1 ژوئيه - روز تولد واكولنكو درگذشت.

آملينا يك كتاب كودكان، شعر، چندين مقاله، دو رمان و يك كتاب غيرداستاني ناتمام از شهادت‌هاي جنگ را كه در 16 ماه گذشته در اوكراين جمع‌آوري شده است، براي ما به جا گذاشت. او اين كتاب را به زبان انگليسي نوشت تا تحويل آن به خوانندگان خارجي را تسريع بخشد. او احساس كرد كه جهان فاقد درك روشني از اتفاقاتي است كه در اوكراين مي گذرد. مطمئنم اين كتاب خاطرات جنگ و عدالت: نگاهي به زنان با نگاه به جنگ در حالت ناتمام منتشر خواهد شد.

 دوستم براي پيتزا بيرون رفته بود كه موشك اصابت كرد. هدف قرار دادن غيرنظاميان توسط پوتين بايد مجازات شود

ناتاليا گومنيوك

ادامه مطلب

مشهورترين اثر آملينا - رمان پادشاهي روياي Dom - همچنان خوانندگان جديدي پيدا مي كند و اخيراً به زبان اسپانيايي منتشر شده است. اين داستان سه نسل از يك خانواده است، خلبان شوروي ايوان تسيليك، كه قبل از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي به لووو در غرب اوكراين نقل مكان كرد. داستان جستجوي دختران و نوه هايش براي هويت جديد خود در اوكراين مستقل توسط سگ سگ خانگي آنها دومينيك روايت مي شود. اين رمان در سال 2017 منتشر شد، اولين رمان سندرم پاييز آملينا در سال 2015 وارد بازار شد.

در طول يك سال و نيم گذشته تجاوز روسيه، اوكراين ده ها هزار شهروند خود از جمله حدود 30 نويسنده، شاعر و ناشر را از دست داده است. آملينا اكنون به اين فهرست مي‌پيوندد و وارد تاريخ ادبيات اوكراين مي‌شود - تاريخي غم‌انگيز پر از كتاب‌هاي ناتمام.

اميدوارم با گذشت زمان خوانندگان انگليسي بتوانند با آثار آملينا آشنا شوند، اما همچنين اميدوارم يكي از همكارانش كتابي بيوگرافي درباره زندگي او، شوخ طبعي و مهرباني او، انرژي باورنكردني و لبخند ابدي او بنويسد كه حتي در سخت ترين زمان ها

آملينا هرگز قدرت ذهني خود را از دست نداد، حتي زماني كه ديگر قدرت بدني نداشت. در پايان ژوئيه، او قصد داشت در كوه هاي كارپات، در يك كمپ تابستاني براي كودكان دونباس باشد. دلتنگ بچه ها و البته پدر و مادرش، همسرش و پسر 12 ساله شان خواهد شد.