صورت من را درگير نكن: اعترافات يك آرايشگر
يك بار از مشتري خواستم عكسي از ظاهر دلخواهش بفرستد و او عكسي از هالي بري فرستاد. او توضيح داد كه نمي‌خواهد نوع آرايشي كه هالي داشته باشد. او مي خواست شبيه هالي باشد. هيچ چيز در مورد مشتري من شبيه هال نبود و من به آرامي به او گفتم كه فقط آرايش زيادي مي تواند انجام دهد. اما حتي زماني كه مشتريان نمي خواستند شبيه يكي از زيباترين افراد روي كره زمين به نظر برسند، اغلب تصاويري را كه به شدت ويرايش شده بودند ارسال مي كردند. يك بار، عكسي دريافت كردم كه در آن مدل آنقدر فتوشاپ شده بود كه پوستش مانند سنگ مرمر صاف بود. به مشتريم گفتم: «مي‌داني كه حتي مدل در زندگي واقعي اين‌طور به نظر نمي‌رسد.»
مشتري اهميتي نداد او اصرار كرد: "من مي خواهم بهترين نسخه خودم باشم."
"چرا بهترين نسخه از خودتان كاملاً بدون چين و چروك است؟" من پرسيدم.
مشتري من طوري به من نگاه كرد كه انگار مي خواست بگويد، فكر مي كني دقيقا چه كار مي كني؟ وظيفه شما اصلاح چهره هاست نه ترويج عشق به خود. اي كاش يك افشاگري شخصي بود. حقيقت اين است كه من اين را گفتم زيرا مي دانستم نمي توانم چين و چروك هاي او را كاملاً پاك كنم.
هر چه بيشتر در زمينه زيبايي كار مي كردم، بيشتر متوجه مي شدم كه برخي از درخواست ها جهاني هستند. فرقي نمي‌كرد اين آرايش براي عروسي باشد، كارناوال يا يك عكس شركتي. آيا مي توانيد بيني من را باريك تر كنيد؟ چشمام بزرگتره؟ پاي كلاغ من ناپديد مي شود؟ گونه هايم مي زند؟ مشتريان از من مي‌خواستند همان كارهايي را كه احساس مي‌كردم مجبور به انجام آنها با خودم هستم انجام دهم. بنابراين بسياري از ما مي‌خواستيم با اين استانداردهاي زيبايي فوق‌العاده محدود، اغلب اروپايي محور، مطابقت داشته باشيم. و اين فهميدن شروع به له كردنم كرد.
نمي‌توانستم راه‌هايي را كه نفرت از خود در خلاصه‌نويسي‌هاي مشتريانم رخنه كرده است، نشنوم. يك زن مي خواست كانتورينگ من را به گونه اي كه بيني او را به تيغه كوچك كنم، چون با صداي بلند پدرش مورد نفرين قرار گرفته بود. يكي ديگر گفت كه دوست پسرش هرگز از ظاهر او شكايت نكرده است، اما او همچنان مي‌خواهد كه آرايش او در يك محل كار ذهنش را به هم بزند (و واضح است كه صورت معمولي او اين كار را نمي‌كند).
افراد مسن اغلب در مورد اينكه چقدر در جواني زيباتر بودند صحبت مي كردند. عروس ها هميشه در تلاش براي كاهش وزن بودند. و من زنگ زدم تا بدانند تنها نيستند. من هم مي‌توانم بگويم از بيني‌ام و از دندان‌هايم و هزاران چيز ديگر درباره خودم متنفر بودم. اي كاش اكنون به جاي آن قسمت هايي از خودمان را كه دوست داشتيم پيوند مي داديم. تبليغات
تخصص من آرايش بدون آرايش بود: چهره اي بي عيب و نقص كه به نظر مي رسيد مي تواند شما واقعي باشد. من به اين نگاه به عنوان تجليل از زيبايي طبيعي فكر مي كردم. من هنوز يك ساعت براي هر چهره وقت مي گذاشتم - به نظر نمي رسيد. گاهي اوقات مشتريان بدون آرايش از اينكه يك شريك جديد براي اولين بار صورت برهنه آنها را ببيند مي ترسيدند. آنها ويديوهايي را ديده بودند كه در آن مردان ادعا مي‌كردند كه توسط افرادي كه زيبا به نظر مي‌رسند، گربه‌ماهي مي‌شوند، اما - بدون آرايش - به عنوان نفرت‌انگيز تشخيص داده مي‌شوند. آيا راه حل آرايش دائمي بود؟ در مراسم جوايز Instyle 2015، كيم كارداشيان هنرمند آرايش سال را معرفي كرد و گفت: «شارلوت تيلبري قهرمان من است زيرا هرگز اجازه نداده شوهرش او را بدون آرايش ببيند. او با آرايش مي خوابد. او بت من است.»
براي مدت طولاني همه چيز به نظرم عادي مي رسيد. رسانه هاي اجتماعي، رسانه هاي سنتي، صنعت زيبايي چند ميليارد دلاري، آموزش زيبايي خودم همگي همين را مي گويند. زيبايي كار است. زيبايي دردسر داره. پس چه مي شد اگر من قبل از اينكه بتوانم از خانه خارج شوم، به دليل اينكه مجبور بودم صورتم را بپوشم، به يك ساعت اطلاع رساني نياز داشتم؟ پس چه مي شود اگر قبل از موم معمولي برزيلي خود يك مسكن را قورت دهم، هر بار از آن مي ترسم، اما هرگز فكر نمي كنم كه مي توانم آن را متوقف كنم؟ همانطور كه اپيلاسيون من به من يادآوري كرد، بايد مراقب جايزه باشيد. به شعار قديمي كيت ماس فكر كنيد، «هيچ چيز به اندازه احساس لاغري مزه نمي‌دهد» و هر چيزي كه نشان‌دهنده آ و اخبار مد و وشاك
برچسب: ،