آندره لئون تالي، روزنامه‌نگار برجسته مد روز سه‌شنبه در سن ۷۳ سالگي در نيويورك درگذشت.

مرگ او در حساب كاربري اينستاگرامش تاييد شد   . علت مرگ ارائه نشده است.

براي دهه‌ها، مدير خلاق و سردبير سابق Vogue مد و گرايش‌ها را شكل مي‌داد، اما هرگز از زير پا گذاشتن قوانين هراسي نداشت.

تالي در واشنگتن دي سي به دنيا آمد و  در دورهام كاروليناي شمالي توسط مادربزرگش بني فرانسيس ديويس بزرگ شد كه به گفته او استعدادي براي مد داشت و بر جذابيت او به اين صنعت تأثير گذاشت.

او گفت كه در كودكي به كتابخانه دورهام رفت  و Vogue را كشف كرد و  رابطه خود را با اين نشريه به عنوان يك خواننده فداكار آغاز كرد.

تالي  در دانشگاه مركزي كاروليناي شمالي  پيش از اخذ مدرك كارشناسي ارشد در مطالعات فرانسه از دانشگاه براون در سال‌هاي ابتدايي دهه 1970 تحصيل كرد.

كار به عنوان دستيار براي اندي وارهول، تالي را در موقعيت قدرتمندي براي دنياي هنر و فرهنگ قرار داد. در آن دهه، او رئيس دفتر  زنان لباس روزانه در پاريس شد  و در پوشش مد به نيويورك تايمز مشاركت داشت. در سال 1983 به عنوان مدير اخبار مد و بعداً به عنوان مدير خلاق براي Vogue رفت.

او ووگ را در دهه 1990 ترك كرد، به عنوان سردبير بازگشت و در سال 2013 براي هميشه ترك كرد تا فرصتي را براي اداره Numéro روسيه، يك  نشريه سبك ، دنبال كند ، اما پس از يك سال ترك كرد. با صعود باراك اوباما به كاخ سفيد، تالي براي مشاوره به اولين خانواده در مورد مد انتخاب شد.

در سال‌هاي بعد، او به عنوان يك قاضي، يك داور نهايي، در سريال تلويزيوني واقعيت تلويزيوني «مدل برتر بعدي آمريكا» ظاهر شد.

نگاه تالي شديد و ترسناك بود، قاب 6 فوتي 6 اينچي او پيش نمايشي از هوش و ذكاوت پشت نقد مد او بود.

ايده او از مد تاثيرگذار شامل  شكستن قوانين بود ، اما به شرطي كه  قوانين را بدانيد .

در سال 2017، تالي به روند مردان در لباس‌هاي رومپر اشاره كرد - نسخه كوتاه لباس‌هاي سرپوش - به  مجله سنت لوئيس ، ”روند رومپر چيزي جهاني نيست. من كانيه وست را نمي‌بينم كه با قايق‌بازي بيرون برود، يا دريك، جاستين بيبر. مطمئناً لئوناردو دي كاپريو نيست. جيمز كوردن مي‌توانست دست به كار شود.»

تأثير تالي فراتر از باند فرودگاه و صفحات براق بود: او در سال 2008 در نسخه بزرگ «سكس و شهر»، مستند Vogue «مسئله سپتامبر» و «والنتينو: آخرين امپراتور»، مستندي درباره طراح ظاهر شد. . او همچنين موضوع فيلم مستند «انجيل به روايت آندره» در سال ۲۰۱۸ بود.

در پست رسانه‌هاي اجتماعي كه مرگ او را گزارش مي‌كند، آمده است: «در پنج دهه گذشته به‌عنوان يك نماد بين‌المللي از نزديكان ايو سن لوران، كارل لاگرفلد، پالوما پيكاسو بود و او تمايل زيادي به كشف، پرورش و تجليل از طراحان جوان داشت.

استعمار 11 اتاق او در وايت پلينز، نيويورك، موضوع  مناقشه حقوقي  امسال بر سر اينكه چه كسي داراي حق مالكيت و اقامت است، به نظر مي رسيد كه حس سبك تالي، راحت اما بزرگ را نشان دهد. اين شامل  كاناپه اي از آپارتمان ترومن كاپوتي نويسنده سازمان ملل متحد در پلازا بود.

نيويورك تايمز  در بررسي خاطرات خود در سال 2020 مي نويسد كه وقتي بزرگ شد، توصيف ووگ از توپ سياه و سفيد كاپوتي، يك مهماني برتر جامعه، به عنوان دنيايي تصفيه شده كه در آن «چيزهاي بد هرگز اتفاق نيفتاده» ميل و تخيل را برانگيخت.  ، ”ترانشه هاي ابريشمي.”

خاطرات تالي به خاطر رابطه پر سر و صداي او با يكي ديگر از خدايان مد Vogue، آنا وينتور، مورد توجه قرار گرفت. اما همچنين درك جديدي از دوران كودكي و جذابيت او براي باندهاي مد به ارمغان آورد - و اينكه چگونه مسابقه در آمريكا كليدي براي بافت او بود.

صدايش بيشتر از تك تيراندازي بود. او از آن براي تشويق مشاركت در صنعتي استفاده كرد كه داراي كهن الگوهاي نژادي است. او صداي تشويق دائمي براي موفقيت بيش از حد شناخته نشده فرهنگ سياهان، به ويژه در حوزه سبك بود.

ريحانا ژانل مونا. كري واشنگتن لوپيتا نيونگو وقتي آنها در مت گالا، چيزي كه او آن را سوپر كاسه مد مي ناميد، راه مي رفتند،  مانند يك پدر و مادر مغرور آنها را تشويق مي كرد . او به واشنگتن گفت: «لباست چقدر زيباست.

حس مناسب بودن و مجلل بودن او در مد به روزهايي كه با مادربزرگش به كليسا مي رفت برمي گردد. او اغلب تشخيص مي داد كه اين فقط كليسا نيست، بلكه كليساي سياه است.

تالي در سال 2018 به Garden & Gun گفت: «در جنوب سياه، فرهنگ كليسا تقريباً مانند يك مدرسه تمام شده بود   .

او به مجله گفت كه يكي از افتخارآميزترين لحظاتش زماني بود كه ادوارد انينفول اولين سياه پوستي شد كه رهبري Vogue بريتانيا را بر عهده گرفت و به تالي گفت: ”تو راه را هموار كردي.”

اطلاعاتي درباره بازماندگان و خدمات تالي سه شنبه شب بلافاصله در دسترس نبود.